-
- Gedichten
- Laatste activiteit
-
-
Mijn kloon maakt de fouten vanaf nu – een limerick – door Sanne Leenders Ik zoek iemand die mij kan klonen. Ik zal je met veel geld belonen. Ik doe veel verkeerd. Krijg nooit wat geleert. Dat zal dit gedicht ook wel tonen.
- 7 maanden
-
Waar walvissen wonen – door Sanne Leenders Wij willen wandelen waar walvissen wonen. De melk van een walvis zou zijn zoals kaas en er zijn geen beesten die kunnen vliegen. Ik giechel zoals de meisjes tussen de boeken, ze liegen dat ze studeren. Vind mezelf grappig, maar helaas, mijn liefje zegt dat ik dat niet ben. Ben ook wel geen gewone. Wij willen wonen waar walvissen wandelen. Het land van melk en honing zou niet bestaan en ook ons huis met open deuren is niet altijd optimaal. Ik ben een halve gare, een marginaal, maakt al niet meer uit wat. Daarom hebben ze me laten gaan. Mijn liefje zegt dat hij me wel zal behandelen.
- 7 maanden
-
Internationale Vrouwendag – door Sanne Leenders Vandaag vier ik feest, want ook ik ben ooit bang geweest, wanneer ik werd lastig gevallen door van die testosteron gevallen. Ach, het zijn altijd dezelfde. Dat is waar. Dus de oplossing is al daar: preventieve castratie is de clou. Ik ben al die andere 364 dagen zo moe.
- 7 maanden
-
Buiten jij… – rondelet – door Sanne Leenders Ik ben buiten mijn zinnen. Als een kalf zo driest. Ik ben buiten. De natuur kan zinnen sluiten. Schijnt de zon? Kijk eens en je niest. Mensen geloven niet hoe triest ik ben. Buiten…
- 7 maanden
-
Deze zee – door Sanne Leenders Ik houd m’n adem in en duik in m’n leven. Ga kopje onder. Holderdebolder. Kom je nog terug voor even? Een hapje nemen boven het water. Er liggen nog herinneringen op zolder, maar dat is voor later. Ik wou dat ik geen pijn meer voelde bij elke teug lucht. Wanneer ik eindelijk mijn kop ontrafel, zou ik dan kunnen ontspannen zonder gezucht? Deze zee is bodemloos. Er liggen nog mogelijkheden op tafel, maar die zijn even hopeloos.
- 7 maanden
-
Triolet-geest – door Sanne Leenders Het is zo. Als ik een geest zie, geloof ik meer dan ooit dat jij er wel bent geweest. Het is zo. Als ik een geest zou zien. Vier ik feest. Want ik verlies jou en mezelf keer op keer. Het is zoals ik. Een geest. Zie, geloof ik meer?
- 7 maanden
-
Mijn winterse warme trui – door Sanne Leenders Het gaat niet elke dag de juiste kant op. Houdt soms geen steek, gaat het van rechts naar links en dan weer andersom. Ligt er maar aan welke taal ik spreek. Dat klinkt heel erg slim, maar is vast ook ergens dom. Zou ook kunnen dat ik eigenlijk wat steekjes laat vallen. Een winterse wollen trui tegen de koude? Zo’n gehaakte sjaal kan ook wel eens bevallen, maar niet als je ze niet op een rijtje kan houden. Er borrelen weer gedachtes in mijn hersenpan. Van die bokkensprongen van hier naar overal… Daar kan mijn hersenpan alles van. Ik zoek schaapachtig wat priemen. Daar heb je al een blad papier. Ik zet er bedachtzaam mijn zinnen op. Opeens besef ik dat ik eigenlijk aan het typen ben op een computer. Mijn trouwe vriend, laptop. Zo zien we weer wat versjes verschijnen en ik zet ze vast ook weer waar mensen kunnen lezen wat er in mijn hoofd omgaat. Maar laat ons duidelijk wezen: Ik geloof dat elke dag weer wat beter gaat.
- 7 maanden
-
Hij loog – door Sanne Leenders Wij schrijven. Terugglijden... al meer dan 50 jaar... Of luidruchtig uit concentratie gehaald? Dat hij nog leefde! Zonder trots van streek. Familie verbrand. door Sanne Leenders (stiftgedicht)
- 7 maanden
-
Limerick – Schone deerne trouwt alcoholieker – door Sanne Leenders Voor ’t trouwfeest liet ze zich fel schminken. Verloofde schrok, voelde zich zinken. Hij zag haar gezicht, maar was dan verplicht, zei dus maar die ‘ja’ om te klinken.
- 7 maanden
-
Rozenblaadjes – door Sanne Leenders Ach, men kan de dood enkel verwijten ongewoon harteloos te zijn. Als m’n rozen verwelken, gebruik de blaadjes om doodskisten te versieren. Ondanks de zwarte gaten in mij, wil ik de klus niet meer klaren. Och, voor de radiostilte was het gewoon weer dat vervloekte gedonder. Indien signalen ooit zouden komen, zou ik ze niet voelen door mijn achtergrondruis. Ik denk dat ik vooruit ga zonder ooit te geloven dat het zo is. --- Al wil duisternis me telkens verleiden, om mee te gaan. Altijd zal ik jouw ogen voor mij zien omdat die me door tunnels geleiden. Omdat jij de gereedschapskist verstopt, weet ik de hamers weer te vinden. Och, na die stilte is het gewoon weer jij en ik. Indien ik ooit zou verloren lopen, zorg jij dat ik niet eens was vertrokken. Ik denk dat ik vooruit ga. Zonder jou zou ik dat nooit geloven. door Sanne Leenders
- 7 maanden
-
Demonen – door Sanne Leenders Samen met jou durf ik vleugels van engelen te stelen. Ze zullen vallen zonder hun veren. Dat deden ze duizendmaal. Telkens tart men de mensen met stemmen van demonen. Ze gaan weg met m’n verborgen gedachten. Dat waren ze elke keer zelf. Samen met jou wil ik duivels verdrijven. Om deze keer niet te verdwijnen. Ik deed het duizendmaal zelf.
- 7 maanden
-
Hem – door Sanne Leenders Ik ben op pad zonder map, neem een afslag en ga zo door. Doe maar wat, doe eens je best. Je hebt me reeds neergehaald. Ik sta op en ga zo door neem de wegwijzer en breek hem kapot. Weg met paadjes volgen. Mijn wegen zijn ook ondoorgrondelijk.
- 7 maanden
-
Rollercoaster – door Sanne Leenders Je denkt: “ Oh neen. Opnieuw? Daar gaan we weer… M’n rollercoaster tuimelt rond en rond. Ik ben misselijk, dit is niet gezond. De wagentjes komen los. Ik stort neer.” Ik weet: “Jij zal het steeds opnieuw redden… en je gaat er ook nooit alleen voor staan. jij zal er voor vechten en blijven gaan, Daar durf ik al mijn geld om te wedden.” Je gelooft dit waarschijnlijk niet altijd. Ik weet dat een gedicht niet alles doet, maar deze woorden zijn echt de waarheid. Ik blijf het elke dag zeggen als ’t moet. Er zijn kansen, er is mogelijkheid van de rit te geraken. Dit komt goed.
- 7 maanden
-
Sneeuw – door Sanne Leenders Verloren schapen, de bestaansreden van blaffende honden. Ik blijf gaan, wandel te ver. Zo gaan m’n hielen stuk, ik lik m’n wonden. (die ik zelf heb achtergelaten) Het is een hoofdstuk zonder einde. Lam geslagen. Kapot. Ondertussen al heel lang. Weet niet veel. Wel dat ik bang ben, heel bang. (ben achtergelaten) Spoor niet meer. Gek, gedoemd, zot. Jij hebt nooit gezocht naar mij. Ik geloof niet meer. Een vader is geen god. Ik zoek, in de sneeuw naar sneeuw. (daarin worden wel sporen achtergelaten) Vraag me af, keer op keer. waarom? Het ging niet meer, daarom moest je gaan.
- 7 maanden
-
Draaiend triolet – door Sanne Leenders De wereld draait niet meer. Rond mij zie ik alles gebeuren. Of ga ik in een cirkel neer? De wereld draait! Niet meer zwart en wit! Wanneer kan ik ooit weer vertellen in kleuren? De wereld draait niet meer rond mij. Zie ik alles gebeuren?
- 7 maanden
- Je moet zijn ingelogd om nieuwe onderwerpen te maken.
-
Gedichtenwebsite voor iedereen
