8 gedichten aan het bekijken - 1 tot 8 (van in totaal 8)
-
- Gedichten
- Laatste activiteit
-
-
HET GELUID – door dichter Peter Van Robays Zet je radio aan en luister naar het muzikaal geluid. bij U geliefd radio station. Je weet nooit vooraf na de begin tune hoe het eerste lied en daar op volgende songs zal weerklinken. Er is zo een variatie van melodieen die in non stop of live via U frequentie te beluisteren zijn. Je geniet zo intens van het radio programma dat de eind tune er zal aankomen. En dan plots de stilte in je huiskamer. De radio is uit.. De Dichter Peter Van Robays
- 7 maanden
-
Een nieuw nest. – door Peter Van Robays Als in de dood van zijn dromen ontwaakt de meeuw nog in zijn oude nest uit zijn comateuze toestand. Bij het voorzichtig open van de glinsterende ogen is hij nog verward, bij het zien van een nieuw omgeving. Als zijn vleugels opgewarmd zijn vliegt hij rond als een pas geboren boven het nieuwe nest. Vluchten hoeft nu niet meer en voelt zich terug vrij. Tevreden land hij nu in het huis waarvan hij al zolang van droomde. Hij zal nu genieten van elk moment, zijn levensweg en reis verder bewandelen. waar hij bij elke halte zijn rust zal terug vinden.. door Dichter Peter Van Robays https://sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays
- 7 maanden
-
Gevoelens – door Peter Van Robays Je spreekt heel gewoon. Jouw vriendschap en Liefde voor mij zijn ze zo gewoon, en toch ben je meer dan gewoon voor mij. Vergeet niet dat ik kwetsbaar ben, kwetsbaar voor de rotsen en de regen. Kwetsbaar voor jou. Als je lacht, huilt, doe je gewoon. Je ogen over Liefde vertellen dan ben ik kwetsbaar voor gevoelens, kwetsbaar voor menselijke gevoelens. Is dan onze relatie gewoon of kwetsbaar? Laat dan je hart spreken, dat gewoon kwetsbaar is voor alles. Dichter Peter Van Robays http://sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays
- 7 maanden
-
Kerst-Nieuwjaarsgedicht – door Peter Van Robays
- 7 maanden
-
Eenzaam kind – door Peter van Robays Ik heb jou vaak ongeduldig verwacht toen ik koortsachtig in dat wit bedje lag. Je was zo groot ouder dan ik. We deelden dezelfde spelen en gelijke dromen. Maar het eenzaam kind bleef steeds ik.. Elke wondere glimlach stralend als de zon en het aanhoren van je zachte stem verzachte mijn pijn. Jij , eenzaam kind die broos en klein was. Hem niet zag door de ogen van mijn hart, om dan vlug in het leven van de volwassenen terug te verdwijnen. dichterpetervanrobays@hotmail.com http//sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays door Peter Van Robays
- 7 maanden
-
Festival vol licht – door Peter van Robays Als het glinsterend in en rond de Gentse wateren. ontwaakt de stad in zijn duisternis. De maan heeft reeds het start sein gegeven van komende licht-festival. Een samenspel van regenboog kleuren tussen duisternis en licht met of zonder muzikale flitsen. pronkt in straten en pleinen en vult de andere bewegende beelden aan. Een feestelijk gevoel zal elke bezoeker van het festival vol vreugde over donderen. Geniet er met volle teugen van. Hou het veilig voor u en anderen. Waar het licht ook glinstert kijkt het virus ook mee. Dichter Peter Van Robays. Info: dichterpetervanrobays@gmail.com www.facebook.com/literair talent: Peter Van Robays
- 7 maanden
-
Zonsverduistering – door Peter Van Robays De maan schuift vandaag langzaam over de zon en ik zie hoe de dag veranderd in de nacht. Mijn lichaam voelt koud aan bij het stil worden van de natuur. Het gezang van vogels is niet meer te horen. Rondom mij is het duister alsof alles in vrede rust. De maan heeft nu de zon volledig in haar macht. De Corona heb ik niet gezien en langzaam kwam de zon in haar oervorm terug. De mens heeft het overwonnen. De natuur het overleefd. door: Dichter Peter Van Robays dichterpetervanrobays@gmail.com sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays
- 7 maanden
-
Licht van de spiegel – door Peter Van Robays Zachtjes leg ik me neer op op het donzig bed van aangespoelde schelpen. Zandkorrels bedekken me als een fluwelen laken. Bij het ochtendgloren wordt ik gewekt door het gezang van een verloren gevlogen meeuw. Dompel mij dan onder in het water en een zacht zeebriesje is als een strelend doek. In de weerkaatsing van de blauwe lucht zie ik het licht van de spiegel. Rusteloos wandel ik dan door heen de duinen op zoek naar het onbende..ik. door Peter Van Robays Uit de Poëzie bundel * Zeespiegel * sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays
- 7 maanden
8 gedichten aan het bekijken - 1 tot 8 (van in totaal 8)- Je moet zijn ingelogd om nieuwe onderwerpen te maken.
-
