Goudvisje – door Dieter Verberck
Mijn liefste kleine goudvisje waarom doe jij altijd blub blub blub,
ik kan je niet verstaan ,voor jou trek ik altijd mijn mooiste baljurkje aan
Dan kijk je me aan ,met je schele oogjes wacht je af tot tot ik iets lekkers in je bokaaltje strooi,want voor jou ben ik altijd mooi mooi mooi
Je zwemt als een draaikolkje rond en rond en je eet zo mooi je buikje rond, ik geef jou een kusje, en huppel huppel ik met mijn beentjes in het rond
Vandaag kijk je me zo vrolijk aan want voor jou ben ik een stoere meid en zwaai ik met mijn handjes tra la la en zit mijn hartje zo vol met blijheid
Gestart door:
Poëzie Plezier
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Liefde – door Dieter Verberck
Jouw ogen , zo azuurblauw, zo diep en vrij als de oceaan In de diepte van jouw ogen straalt de zon,de weerkaatsing van het licht op de oceaan, de onvoorwaardelijke liefde die betekenis geeft aan mijn bestaan Telkens je naar me lacht laat je me verstaan dat het wel kan om een ander mens in me te laten ontstaan Ik voel je innerlijke kracht die me van de hel naar het paradijs terugbracht Ik liep verloren in een diep dal omringd en verblindt door dikke mist Je reikte me jouw hand zodat een brug tussen onze verlangens kon ontstaan
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Oprechtheid – door Dieter Verberck
Ik weet dat je er altijd zal zijn zolang je je oprechtheid in je hart niet zal verlaten
Dromen beginnen pas als je het gevoel van vrijheid in jezelf laat ontwaken
Ook al is de wereld donker en koud, zoek naar je ziel en omarm hem zodat je van jezelf en zo ook de wereld van je houdt
Wie niet wordt gedragen door het gevoel van liefde wordt in een tunnel van eenzaamheid gezogen en verliest het respect en heeft alleen tegen zichzelf gelogen
Een storm komt op je af en je blijft vooruitgaan door wind en regen, een schuldgevoel aan onomkeerbare dingen ,je wilt ze blijven verdringen ,maar het is vanbinnen ,geef niet te veel om het materiele ,maar laat het ware leven tot je indringen ,mensen zullen het zien in je ogen ,oprechtheid draag je overal mee.
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Het mannetje dat niet kon slapen – door Dieter Verberck
Het mannetje dat niet kon slapen wou dat hij eens kon dromen,het waren dromen die daadwerkelijk konden uitkomen
Heel de nacht zat hij naar de sterrenhemel te staren alsof hij een stem zou horen die hem de wijsheid zou brengen wat zijn dromen waren en waar hij die kon vinden
Elke nacht zat hij te wachten naar de donkere hemel maar nooit kreeg hij antwoordt
De wereld rondom hem vond ie maar niks, hij begreep niks van de wereld,voelde zich als een zonderling in een afstandelijke wereld
Het was ten strengste verboden voor hem om te mogen dromen,om het juiste leven te mogen leven was er alleen gehoorzaamheid aan anderen en niet aan zichzelf mogelijk
Elke dag ging ie door het leven als een verlamde ,de mensen rondom hem hadden het leven uit hem gezogen,een mens zonder ziel was geboren
In zijn kamer had hij wel een vriend ,zijn pluizen konijn, daartegen kon hij vertellen wat ie wou, door hem werd hij nooit tegengesproken,het was zijn stille vriend die altijd genoegen nam met hem en zichzelf
Dan keek ie s avonds naar de maan en vroeg aan zijn konijn zouden daar wel leuke mensen zijn
Het was alsof zijn dromen niet met de werkelijkheid konden overeenkomen
Ik zal hier nooit mezelf mogen zijn,de werkelijkheid is de nachtmerrie die de droom heeft verslagen
Op een avond zat hij weer zoals altijd te staren en opeens uit het niets begon zijn konijn uit het niets te praten
Werkelijk,je bent wel bijzonder,ik zie het licht in je hart,je kan zien waar de waarheid ligt,je bent geboren om jezelf te aanhoren,wees bewust van jezelf als de ander je uitlacht, en elke morgen je zal zien het is de zon die je dan met een glimlach toelacht.
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
De wereld – door Dieter Verberck
Wanneer ik de zon zie opkomen
begin ik altijd weg te dromen
van een wereld waar geen haat en alleen maar liefde is
maar waarom heb ik het altijd mis
waarom is er zoveel verdriet en zoveel pijn
waarom kan de wereld niet anders zijn
geld is het enige waarom het nog draait
daardoor wordt er nog meer haat gezaaid
mensen praten zoveel slecht over elkaar
de wereld is zoals een slecht gestemde gitaar
we moeten blijven zoals we zijn
ook al voelen we ons soms zo klein
we moeten ons voelen als een vogel in de lucht
ook al slaken we soms een diepe zucht
soms wil ik van de wereld springen
en in de hemel een liedje gaan zingen
we zouden rijkdom beter met anderen delen
we zouden zoveel mensen helen
we moeten goed voor onszelf en anderen zorgen
dan ziet de wereld er beter uit voor de mensen van morgen
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Onverschillig – door Dieter Verberck
Deze kogel is voor mij,deze laatste kogel is voor mij,niet meer gebonden aan ruimte en tijd,is het waanzin of is het vrijheid,misschien ben ik gek geworden door te zoeken naar de waarheid
Mijn eigen ‘ik’ teruggevonden in de realiteit van een droom,maar de wereld houdt niet van de echte realiteit, ze dwingt je met haar eigen stem tot levensloze onverschilligheid
Laten we maar zwijgen over de toekomst van onze kinderen, de hitte als laatste oordeel, een grassprietje een vervlogen herinnering
Het gevoel van liefde , de passie in het hart heeft plaats gemaakt voor de oppervlakkigheid van een perfecte berekening
Mijn laatste bestemming,een wereld zonder rechten , ze zijn er niet nodig ,mensen leven er in harmonie, men moet er geen muren om zich heen bouwen want er is een algemeen gevoel van vertrouwen
Gelijkwaardigheid is er een begrip, geen jaloezie of hoogmoed, geen arm of rijk, geen beter of minder,zowel respect voor een bange wezel als voor een dartelende vlinder
Want ik ben doof en blind geboren als ik niet de richting van mijn eigen gevoel kan aanhoren
Deze laatste kogel op weg naar een droom, de toekomst een blijvende herinnering ,begrip en respect een houvast voor een nieuw begin
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Ik zal er zijn – door Dieter Verberck
Ik zal er zijn,ook al ben je er niet
Het is in de kracht van je gedachte,waarin je me terug ziet
In je droom raak ik je aan,in alle rust laat ik je weten dat je nooit van jezelf moet weggaan
Jij leeft je leven,ik het mijne,twee werelden verstrengelen zich als
een geheel,een universum ontstaat,de perfectie met elk ons eigen deel
Ook al veranderen we soms,we evolueren in de tijd,niets zal zo blijven stilstaan als je eigenheid
Je bent gebroken,uitgelachen en vernederd
wie zit in je hart,eindeloosheid kent een nieuw begin
Het gevoel van geluk in je ogen, is de emotie waar geen haat kan komen
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Onzeker – door Dieter Verberck
Waarom kan ik niet zijn diegene die ik ben
angst overheerst mijn innerlijke stem
Het gevoel van perfectie heeft me in zijn macht,
het is de illusie van mijn gedachte die me telkens uitlacht
Ik schrijf deze woorden en ze doen me pijn,
voel me zo onzeker dat ik weet dat ze niet van mij zijn
In je ogen kan ik het zien,alleen de weg naar de waarheid,is de toekomst die ik verdien
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Deze traan – door Dieter Verberck
Deze traan laat ik voor jou,
een zonnestraal in een donkere wereld,zo herinner ik me jou.
Ik voel de kracht van je herinnering,ik hoor zachtjes je stem tegen me fluisteren,waar een wil is ,is terug een nieuw begin.
Je bent er niet en ben toch niet alleen,eenzaam is de mens die niet van zichzelf houden kan.
De wind streelt zachtjes mijn huid en voel je energie,nieuwe hoop voor de weg die ik nu bewandel
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier
-
Eindeloos – door Dieter Verberck
Dagen en nachten duren eindeloos lang
Alles naar wat ik verlang lijkt onbereikbaar voor mij
Doelloos loop ik rond,in een wereld die onbekend voor mij is
Ik bekijk mezelf in de spiegel,een vreemde man kijkt naar mij terug
Pijn en verdriet hebben zich diep in mijn ziel genesteld
Maar waar pijn en verdriet is,is ook vreugde en geluk
De vreemde man in de spiegel kan ik leren kennen
Ik kan richting geven aan mezelf in de wereld waarin ik loop
Mijn verlangens kan ik dichter brengen en de dagen en nachten zullen niet lang genoeg kunnen duren
Gestart door:
Poëzie Plezier
-
7 maanden
Poëzie Plezier