10 gedichten aan het bekijken - 1 tot 10 (van in totaal 10)
-
- Gedichten
- Laatste activiteit
-
-
Heer Jezus, houd me vast – door Bettina Als er opeens donkere wolken komen; Heer Jezus, laat me dan schuilen. Druk mij aan Uw hart, Heer; Als leven pijn doet en ik moet huilen. Houd mij dicht tegen U aan, God, Als de storm voorbij raast… Schenk mij vrede in Uw schaduw; Verberg mij in Uw geheime plaats. Als plotseling de nacht zou vallen; Lieve Heer, houd me dan vast. Draag mij teder op Uw schouders, Als ik bezwijk onder mijn last. Heer, wees mijn steun en toeverlaat In onmacht, angst, verdriet en pijn; En laat mij kracht vinden in Uw liefde, Als het zo moeilijk is om sterk te zijn. Heer Jezus, houd me stevig vast; En laat me nooit, nee nooit meer gaan… Alleen bij U, Heer, ben ik veilig; Door U bemind heel mijn bestaan!
- 5 maanden
-
Een hartewens – door Bettina Een hart puur als kristal, Eentje zonder spinnenwebben; Zo’n hart, lieve God, Dat zou ik graag hebben… Een hart van zuiver goud, Een hart zacht voor mensen; Zo’n hart, lieve Heer, Zou ik me willen wensen… Een hart hart vol van Uw licht, Daar verlang ik naar, ja echt; Een eerlijk en goed hart — Trouw aan U, God, en oprecht. Maar bovenal, en overal, Hier, altijd en nu; Een dankbaar hart, Heer Jezus, Vol tedere liefde voor U! Amen
- 5 maanden
-
Een zegening – door Bettina Moge God Zijn aangezicht Altijd op je laten schijnen. Moge Hij je vreugde gebleven; Al je zorgen doen verdwijnen. Moge God je zegenen Met kracht en goede moed. Moge Hij met jou zijn, In alles wat je doet. Moge God over je waken, Elke dag van je bestaan. Moge Hij je vasthouden, En je nooit meer laten gaan. Moge God je zegenen Met alle goede dingen; Met gezondheid, en geluk — En je hart laten zingen. Moge de Heer met jou zijn In elk moment van je leven… Moge Hij je steeds Zijn hoop En Zijn diepe vrede geven!
- 5 maanden
-
Mist in Vlaanderen – door Bettina Een dichte, witte lijkwade hult het Vlaamse land in kilte; Er heerst een onnatuurlijke, bijna doodse stilte. Spookachtige silhouetten met naakte, grijpgrage armen — Reiken naar de hemel, verlangend zich te warmen. Een merelpaartje zit te kleumen, ze vinden het maar vreemd; Stomgeslagen op een takje, ontredderd en ontheemd. De koeien op de wei staan in een hoekje, plompverloren; Hun warme ademhaling is het enige geluid dat valt te horen. Als een hongerig monster, allesverslindend, wint de mist terrein; Het leven reducerend tot een limbo van het zijn. Hele dorpen worden opgeslokt, en langzaam maar gestaag — Verliest mijn land z’n ziel aan de witheid van vandaag.
- 5 maanden
-
Ochtendgloren – door Bettina Het is nog koud en kil en vochtig daarbuiten; De donkere nacht dreigt nog achter de ruiten. Ik neem het eerste slokje koffie van vandaag; Genietend, want wakker worden gaat traag. Op het terras maakt een ekster een boel lawaai; En ergens in de verte krast een boze kraai. De lucht kleurt oranje, daar is ‘t ochtendgloren; Heel speciaal alleen voor mij, om me te bekoren. Alles is nog mogelijk, en dromen mag nog nu… Ik sluit de realiteit even buiten, die is zo cru. Ja, het is mijn favoriete moment van de dag - Dit vroege ochtenduur, zo broos als spinnenrag.
- 5 maanden
-
Zeg mij, waarom? – door Bettina Zeg mij waarom vloeken we zo vaak, is het uit frustratie? Het lijkt wel een epidemie, in onze kleine natie! Waarom, wanneer het niet allemaal is ei en zoete koek; Grijpen toch zovelen dan maar naar een vloek? Waarom, waarom leeft hier onder ons niet meer — Het gezond ontzag en eerbied, verschuldigd aan de Heer? Waarom krijgt God toch zo vaak onverdiend de blaam? Waarom wordt toch zo vaak misbruikt Zijn heilige naam? God, die ons allen onze levensadem gaf… God, die ons allen draagt, van de wieg tot in het graf… God, die onvoorwaardelijk van ons allen houdt… Of we nu arm zijn of rijk, mager of dik, jong of best al oud. Ja, het doet me pijn, het is net een intrieste klucht: De vloeken schallen zomaar luidkeels door de lucht! Het gaat van kwaad naar erger, bijna iedereen doet mee; Er is geen ontkomen aan, niet op straat en op TV. Ja, we vloeken met z’n allen, en we zegenen God niet; Dat doet Zijn Vaderhart vol liefde toch zoveel verdriet. Het maakt daarom niet uit, of je nog jong bent of al oud — Vloeken is godslasterlijk, vloeken is altijd fout. Vloeken is niet mooi, we zetten de Heer immers te kijk; Vloeken lost niks op, het brengt geen zoden aan de dijk. Dus doe ik nu dit dringende verzoek, aan het gehele land: Beste landgenoten, zet nu toch dat vloeken aan de kant!
- 5 maanden
-
Het weerzien – door Bettina Je kwam naar me toe in een Droom, geheel onverwacht. Je stem was vreemd vertrouwd; Vol tedere liefde, zo zacht. Je fluisterde: “Ik hou van jou.”; En streelde door mijn haar. Opeens was je weer verdwenen; Je was maar heel even daar. Jouw aanraking, jouw stem, Kan ik nooit meer vergeten; Zolang ik leef en adem heb — Altijd is er dit weten: Aan de andere kant van de tijd; Ver weg, wacht jij op mij… Tot ik eindelijk bij jou mag komen, En ik zal zijn — voor altijd vrij.
- 5 maanden
-
Een stille getuige – door Bettina ‘K zag laatst een mondmasker, bungelend aan een boom; De stille getuige van een collectieve boze droom. Het was van felroze papier, en bedrukt met hondjes— Speciaal voor kleine kindermondjes. Een ekster sloeg het gade, vol begerige interesse; Zo wapperend in de wind, had het wel een zekere finesse… Tot plots het elastiekje knapte, en het ding wegvloog— Boven de bomen, boven de wolken, eindeloos hoog. Ik keek het na, tot het verdwenen was aan de horizon; En stiekem wenste ik, dat ik ook verdwijnen kon. De ekster ging verder met wat eksters zoal doen, en ik— Liep haastig door, naar alweer een prik!
- 5 maanden
-
Ergens in Vlaanderen… – door Bettina Ergens in Vlaanderen weet ik een bankje staan; Waar het goed rusten is, als je moe bent van het gaan. Je bent er omgeven door een zee van wuivend groen— Boeren werken op het veld, als in de tijd van toen. Koeien grazen er lui, zonder enige schroom; En een eenzaam huisje lijkt verdwaald, als in een droom. Hoog in de lucht roept een buizerd, doordringend en schel; Kind van de wind en de wolken en hun eeuwige spel. Verre kerkklokken verkondigen vroom en welbespraakt; “Denk eraan, het is God, die deze dag heeft gemaakt!” Je gedachten fladderen weg, en je zorgen worden licht; Terwijl je hier te velde zit, genietend van het zicht. Ja, ergens in Vlaanderen weet ik een bankje staan, Waar je even kan ontsnappen aan de drukte van ‘t bestaan.
- 5 maanden
-
Lieftallige lente – door Bettina Dag, lente zo lieftallig, Nieuw leven zo bevallig, Zonnestralen die verwarmen, Blote benen en armen. Welkom, zoete geuren, Blije symfonie van kleuren, Langer wordende dagen, Moeders met kinderwagen. Hallo, knoppen aan de bomen En ontluikende dromen, Teder blauwe luchten En pril verliefde zuchten, Weg, winterverdriet — Er is wat beters in’t verschiet!
- 5 maanden
10 gedichten aan het bekijken - 1 tot 10 (van in totaal 10)- Je moet zijn ingelogd om nieuwe onderwerpen te maken.
-
