Waarom… als ik in mijn hoofd kijk doet alles zo’n pijn?

Zou ’t leven ooit nog eens zonder pijnlijke gedachten zijn?

Ik weet niet wat je deed en wat je dacht toen je aan me zat

Maar ik weet wel dat ik dacht “wat doe je? WAT?

Ik was te jong om het te begrijpen ;

Vroeg me af wat je deed.

Niets gaf je een reden om je aan mij te vergrijpen;

Je gaf me alleen maar leed.

Ik snap niet dat je met jezelf kunt leven ;

Alleen die gedachten doen me weer opnieuw beven.

Ik heb je gelukkig niet vaak meer gezien ;

Maar ik mag hopen dat ook jij veel leed kreeg nadien.