Wat kan het moeilijk zijn te praten
Over dingen die je achter je wil laten
Het moet er uit , je moet er doorheen
En nee, dit kun je niet alleen
Steeds een nieuw onderwerp
het zijn er zo veel
Maar dit alles vormde één geheel
Nu al even op weg
en voelt het goed
Hoe zwaar ook,
ik besef dat dit moet
Ook merk ik dat ik steeds meer leer
Om beelden te aanschouwen
op een keer
Het is niet verdwenen
en doet nog steeds pijn
En dat mag er ook best
soms even zijn
Maar ik leer er mee omgaan
in mijn bestaan
Zodat ik met mijn leven
verder kan gaan
Verwonder me steeds
wat therapie voor mij kan doen
En daarom ga ik in gedachten
terug naar de gebeurtenissen van toen
Dingen waar ik niet over kon praten
Vinden een weg om mijn mond te verlaten
En heel voorzichtig open ik dat
grote, zware, gesloten boek
Omdat ik de innerlijke rust
in mijn hart en ziel zoek …
Als ik deze vind,
dan pas ben ik weer écht blij
Want dat kan ik oprecht zeggen
Dit leven is weer van mij ….
