Alweer even geleden kwam een zeer oude schoolvriend me tegemoet.
Na even praten op de stoep, gingen we samen iets erg lekkers drinken.
Nakeuvelen over ons beider relaties kwam hét, het zat hem in´t bloed.
Bleek dat hij goed risicobeoordelingsvermogen had, bij was de pinken.
Een topjob bij de grootste verzekeringsmaatschappij heeft hij aanvaard.
Elke dag dient hij risico´s te evalueren, hij doet dat met flair en bedaard.
Voor zijn gezin is het niet zo erg leuk, hij ziet overal gevaar en is té alert.
Zijn eega mag niets: zeker geen karate, niet zwemmen, niet naar ballet.
De zoon zit steeds te gamen, te hangen voor die buis, en vreet banket.
De oogappel met name Riskju, is het huis uit met de knappe pyromaan.
Geen echte zorg, de brandverzekering ligt in de handen van ene Daan.
