Ik heb thuis een potje
Op het potje staat verdriet
Ik doe er vaak verdrietjes in want als ze klein zijn huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit
Er iets gebeurd wat ik niet wil
Open ik het potje, gooi ik het erin heel stil
Maar gisteren was de laatste druppel iets teveel.
Van al die drupjes klein verdriet kreeg ik een krop in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen verdriet vloog met golven uit de pot. Een traan begon te rollen. Ik voelde me erg rot.
Een onbedaarlijk snikken deed me trillen overal. Ik zat echt met mijn haren in het diepste diepe dal. Het was met roodomarmde ogen dat ik mezelf weer rustig kreeg. Opgelucht keek ik naar het potje…het potje was leeg.
Dus zie je iemand lopen met rode ogen heel bedeesd. Dan weet je haar potje is pas vol geweest.
