Het is nog koud en kil en vochtig daarbuiten;
De donkere nacht dreigt nog achter de ruiten.
Ik neem het eerste slokje koffie van vandaag;
Genietend, want wakker worden gaat traag.
Op het terras maakt een ekster een boel lawaai;
En ergens in de verte krast een boze kraai.
De lucht kleurt oranje, daar is ‘t ochtendgloren;
Heel speciaal alleen voor mij, om me te bekoren.
Alles is nog mogelijk, en dromen mag nog nu…
Ik sluit de realiteit even buiten, die is zo cru.
Ja, het is mijn favoriete moment van de dag –
Dit vroege ochtenduur, zo broos als spinnenrag.
