met de nieuwe woorden maan, roos en vis.

Nu weet ik totaal niet wat leven is,

kan geen enkel woord de lading dekken.

Ik twijfel over wie of wat ik ben

over wat ik wil bij wat zal komen.

Ik wil terug mooie dingen dromen,

maar voel me verloren in het heden.

Vroeger kwamen woorden onbezonnen,

kon ik niet om vooruitzichten wenen

want de toekomst was toen zelf verzonnen

Mijn hoop zal terug stilaan verstenen.

De wereld is voorgoed overwonnen.

Het kind in mij is al lang verdwenen.