Licht van de spiegel – door Peter Van Robays

1 gedicht aan het bekijken (van in totaal 1)
  • Auteur
    gedichten
  • #546

    Zachtjes leg ik me neer op

    op het donzig bed van

    aangespoelde schelpen.

     

    Zandkorrels bedekken me

    als een fluwelen laken.

     

    Bij het ochtendgloren

    wordt ik gewekt door

    het gezang van een

    verloren gevlogen meeuw.

     

    Dompel mij dan onder

    in het water

    en een zacht zeebriesje

    is als een strelend doek.

     

    In de weerkaatsing

    van de blauwe lucht

    zie ik het licht van de spiegel.

     

    Rusteloos wandel ik dan

    door heen de duinen

    op zoek naar het onbende..ik.

     
     

    door Peter Van Robays

     

    Uit de Poëzie bundel

    * Zeespiegel *

    sites.google.com/hotmail.com/dichter-petervanrobays

1 gedicht aan het bekijken (van in totaal 1)
  • Je hebt geen toegang om gedichten te posten bij deze schrijver.