De zeeën klimmen hoger en droger

wordt het land – verzand, versteend, gebetonneerd.

Boer, bedrijf en bos verkrampen,

verschalken, bekampen de anderen.

De stad verziekt, verzot

op stelten gezet, verwordt

tot stort van machteloze mensen.

Terwijl politiek verpaupert

tot pretentieuze polemiek,

potsierlijke poppenkast

van marionetten in maatpak,

vergruizen slaafse soldaten

de huizen, de tuinen

van ontheemde overlevers,

zoekende zwervers

die zwijgzaam zorgen

voor elkaar.