Ik had een vriend …

… hij is niet meer.

Onze vriendschap was spontaan

tijdens onze jeugd ontstaan.

Ze bloeide langzaam open

als het ontluiken van een bloem.

Ik had een vriend …

De vriendschap ging soms op en neer

zoals het deinen van de zee

maar steeds weer

scheen de zon op ons neer.

Ik had een vriend …

We hadden een hechte vriendschapsband

en vertelden elkaar onze diepste geheimen,

soms gevolgd door een lach

maar ook wel eens door een traan.

Ik had een vriend …

Nu ik hem zo hevig mis

besef ik pas wat ware vriendschap is.

Ik HEB een vriend …

… helaas, hij is niet meer.