Ik had een vriend …
… hij is niet meer.
Onze vriendschap was spontaan
tijdens onze jeugd ontstaan.
Ze bloeide langzaam open
als het ontluiken van een bloem.
Ik had een vriend …
De vriendschap ging soms op en neer
zoals het deinen van de zee
maar steeds weer
scheen de zon op ons neer.
Ik had een vriend …
We hadden een hechte vriendschapsband
en vertelden elkaar onze diepste geheimen,
soms gevolgd door een lach
maar ook wel eens door een traan.
Ik had een vriend …
Nu ik hem zo hevig mis
besef ik pas wat ware vriendschap is.
Ik HEB een vriend …
… helaas, hij is niet meer.
