Knoop dit maar in je oren:

de hoop is verloren!

Ik roep echter ook heel fel:

Ik vind het wel!

De hoop zit in een verre hoek.

Maakt niet uit: Ik zoek.

Ik ga weer op pad,

dan vind ik wel wat.

Het moet niet groot zijn.

Hoop is vaak heel klein.

De lach op een gezicht

of de koffie waar ik voor zwicht.

Het is een dagje terug gezond

of een dauwdruppel in de ochtendstond.

De kat die een dag niet bijt

of een mop die me verblijdt.

Het is niet de zoektocht die telt

want dat ontken ik met alle geweld.

Dat ik het telkens weer vind,

dat maakt me goed gezind.

Ook al geraak ik alles altijd kwijt,

van het zoeken naar hoop heb ik geen spijt.

Het komt en het gaat,

dat is waar hoop voor staat.

Want ik probeer telkens weer

en verlies het nog een keer.

Ik sta één keer vaker op dan ik val,

ik ken dat ritme al.

Ik maak me geen zorgen,

er is weer een morgen.

Laat me maar even op zoek gaan,

dan zal ik er weer staan.