Je bent al lang horizon geworden. Stergezicht in een vergezicht, komt toch steeds terug. Golvend water door merg en been, hier het dagelijks nieuws.
De wattenwolken onder mijn vleugel troosten mijn donderdenken, leggen mijn hikrikketik lam. Voldoende om in goede doen.
Ik weet ergens herinnering en ziel tijdloos verwant, overstijgende trots. Angsthaas die vloog, grenzeloos werd en wie weet sporen trok.
Die jij, edelonzichtbare, maar nooit-weggeweeste, met je lachende vingers in je liefde overtrok. Tastbaar.
https://spiritus-amicis.blogspot.com/…/10/hikrikketik.html
door Lynn Van Hoof
