Het mannetje dat niet kon slapen wou dat hij eens kon dromen,het waren dromen die daadwerkelijk konden uitkomen

Heel de nacht zat hij naar de sterrenhemel te staren alsof hij een stem zou horen die hem de wijsheid zou brengen wat zijn dromen waren en waar hij die kon vinden

Elke nacht zat hij te wachten naar de donkere hemel maar nooit kreeg hij antwoordt

De wereld rondom hem vond ie maar niks, hij begreep niks van de wereld,voelde zich als een zonderling in een afstandelijke wereld

Het was ten strengste verboden voor hem om te mogen dromen,om het juiste leven te mogen leven was er alleen gehoorzaamheid aan anderen en niet aan zichzelf mogelijk

Elke dag ging ie door het leven als een verlamde ,de mensen rondom hem hadden het leven uit hem gezogen,een mens zonder ziel was geboren

In zijn kamer had hij wel een vriend ,zijn pluizen konijn, daartegen kon hij vertellen wat ie wou, door hem werd hij nooit tegengesproken,het was zijn stille vriend die altijd genoegen nam met hem en zichzelf

Dan keek ie s avonds naar de maan en vroeg aan zijn konijn zouden daar wel leuke mensen zijn

Het was alsof zijn dromen niet met de werkelijkheid konden overeenkomen

Ik zal hier nooit mezelf mogen zijn,de werkelijkheid is de nachtmerrie die de droom heeft verslagen

Op een avond zat hij weer zoals altijd te staren en opeens uit het niets begon zijn konijn uit het niets te praten

Werkelijk,je bent wel bijzonder,ik zie het licht in je hart,je kan zien waar de waarheid ligt,je bent geboren om jezelf te aanhoren,wees bewust van jezelf als de ander je uitlacht, en elke morgen je zal zien het is de zon die je dan met een glimlach toelacht.