Hoe komt dat toch
Dat mensen mij erkenning geven
En in mijn schrijven soms
ook dingen herbeleven
Als je dit voelt, voel je je vaak alleen
Maar er zijn zoveel mensen
vaak dicht om je heen
Je ziet het niet en beleeft je eigen leed
Zodat je de wereld om jou heen
echt even vergeet
Maar achter bijna iedere deur
Leeft wel een eigen verhaal
En gelukkig zien wij dat
niet altijd allemaal
We zouden dan zitten
met nog veel meer zorgen
Daarom houden velen
het zo lang als voor ons verborgen
Als wij het horen is het leed aldaar
Maar daar schuilt soms ook gevaar
Als de grens bereikt is
en je kan het niet meer aan
Vergeet dan nooit
naar iemand toe te gaan
Er is altijd wel iemand
met een luisteren oor
Die jou begrijpt
en die geeft jou gehoor
Die zal jou altijd steunen
als je soms griend
En dan kan je zeggen
ik heb een Echte Vriend !
