Hoe komt dat toch

Dat mensen mij erkenning geven

En in mijn schrijven soms

ook dingen herbeleven

Als je dit voelt, voel je je vaak alleen

Maar er zijn zoveel mensen

vaak dicht om je heen

Je ziet het niet en beleeft je eigen leed

Zodat je de wereld om jou heen

echt even vergeet

Maar achter bijna iedere deur

Leeft wel een eigen verhaal

En gelukkig zien wij dat

niet altijd allemaal

We zouden dan zitten

met nog veel meer zorgen

Daarom houden velen

het zo lang als voor ons verborgen

Als wij het horen is het leed aldaar

Maar daar schuilt soms ook gevaar

Als de grens bereikt is

en je kan het niet meer aan

Vergeet dan nooit

naar iemand toe te gaan

Er is altijd wel iemand

met een luisteren oor

Die jou begrijpt

en die geeft jou gehoor

Die zal jou altijd steunen

als je soms griend

En dan kan je zeggen

ik heb een Echte Vriend !