Deze traan laat ik voor jou,
een zonnestraal in een donkere wereld,zo herinner ik me jou.
Ik voel de kracht van je herinnering,ik hoor zachtjes je stem tegen me fluisteren,waar een wil is ,is terug een nieuw begin.
Je bent er niet en ben toch niet alleen,eenzaam is de mens die niet van zichzelf houden kan.
De wind streelt zachtjes mijn huid en voel je energie,nieuwe hoop voor de weg die ik nu bewandel
