De zwaan
Kon amper gaan
Toen hij zijn vleugels spreidde
En het Minnewater afzeilde
Elk jaar kwamen ze naar hem zien
Toeristen in groepjes van tien
Ze maakten een foto en wezen
Naar het prachtige witte wezen
Jaren verstreken jaren vergaan
De stad Brugge bleef bestaan
Zo ook het Minnewater
En de elke dag rijkere café uitbater
De zwaan kreeg een lief
En zorgde voor een nieuwe hartendief
Zo waren ze een tijdje met drie
Frank Marina en Bie
Ze hadden leute en lol
Scheten hele oevers vol
Jaagden honden en duiven weg
En hielden dagelijks team overleg
Frank en Marina werden oud
En waren op een dag heel stil en koud
Toen moest Bie zelf haar plan trekken
En ging nieuwe plekken ontdekken
Zo vloog ze op een dag ver heen
Over daken pleinen en weiden heen
Tot ze landde op een prachtige plek
Het Zwin was toen nog niet in trek
Wat een leute wat een plezier
Duizenden vogels waren hier
Tot er een reiger heel streng riep
Geen frigobox op het strand, ook niet in het geniep!
