De zwaan

Kon amper gaan

Toen hij zijn vleugels spreidde

En het Minnewater afzeilde

Elk jaar kwamen ze naar hem zien

Toeristen in groepjes van tien

Ze maakten een foto en wezen

Naar het prachtige witte wezen

Jaren verstreken jaren vergaan

De stad Brugge bleef bestaan

Zo ook het Minnewater

En de elke dag rijkere café uitbater

De zwaan kreeg een lief

En zorgde voor een nieuwe hartendief

Zo waren ze een tijdje met drie

Frank Marina en Bie

Ze hadden leute en lol

Scheten hele oevers vol

Jaagden honden en duiven weg

En hielden dagelijks team overleg

Frank en Marina werden oud

En waren op een dag heel stil en koud

Toen moest Bie zelf haar plan trekken

En ging nieuwe plekken ontdekken

Zo vloog ze op een dag ver heen

Over daken pleinen en weiden heen

Tot ze landde op een prachtige plek

Het Zwin was toen nog niet in trek

Wat een leute wat een plezier

Duizenden vogels waren hier

Tot er een reiger heel streng riep

Geen frigobox op het strand, ook niet in het geniep!