ENGELEN VAN DE NACHT EN OVERDAG

De engelen van de nacht

Houden de wacht

Voor alle zielen

Die weigeren te knielen

Ook al zit corona hen op de hielen

De engelen van overdag

Kunnen alleen maar de zorgverstrekkers zijn

Al gaat de mensheid overstag

Kreunend onder lockdownmaatregelen en pijn

Houdt U a.u.b. aan de opgelegde regels

Voor mij, voor hen, voor mijn moeder

Opgesloten in haar serviceflat

Kwetsbaar en fragiel

Blijf daarom nog niet zitten op Uw gat

Maar hou het wel veilig voor iedereen

Want engelen kunnen niet alles

Al hebben we hen zielnodig

Ontwaak de engel in ieder van ons

Anders blijft het corona-ruiten wassen … zonder spons

FILOSOFIE ROND CORONA

Ik stel me al dagen die filosofische vraag

Wat betekent de corona-crisis voor onze manier van leven

Waarom maakte ik me vroeger zo druk om die dunne laag

Vernis van mensen hun buitenkant zonder om hun innerlijk te geven

De essentie telt

Liefde, vriendschap: de helden van de zorg

Zij staan borg

Dat de zieke of oudere niet te erg wordt gekweld

Helaas sterven er ook mensen

Laten we ook daar bij stilstaan

En in plaats van zoals vroeger elkaar te verwensen

Op een serene manier afscheid nemen van hen die komen te gaan

Deze barre tijden kunnen ons ook iets leren

Een taak voor schrijvers, artiesten en kunstenaars

Laat die zich blijven weren

Tegen elke vorm van “ik lap alles aan mijn laars”

FONKELENDE STERREN, TE HOREN GEWEEST OP STUBRU

Sterren fonkelend aan het hemelgewelf

Zouden het de slachtoffers van corona kunnen zijn?

Als ik jullie namen in een boom kerf

Verzacht ik dan de pijn?

Zoals door dit gedicht te schrijven

Als eerbetoon aan alle doden door landsgrenzen en eeuwen heen

Of het nu was door corona, de pest, oorlogen of na onmenselijk lijden

Ik bezit nu eenmaal geen hart van steen!

Bestaat er zoiets als een leven na de dood?

Als God bestaat, is hij ook wel wreed

Teveel mensen zijn gestorven als een kat in de goot

En waarom verschonen katholieken alle menselijk leed?

Ik wil nochtans niemand aanvallen, dat leidt maar tot moord

Maar dat belet me niet soms wat scherper te schrijven

U weet wel, de kracht liefst niet de macht , van het woord

In de ijdele hoop een beetje zinvol als schrijver te blijven

De onverwachte dood van mijn schoonbroer lijdde met lange ij tot dit gedicht

Hij is nu samen met zovelen één van die fonkelende sterren die ’s avonds aan de hemel oplicht